(گذر عمر)

لحظه ها درگذر است ......

گویی عقربه های زندگی همانند عقربه های ساعت است که پی هم می دوند ومی دوند وما هیچ کدام ازاین لحظه هاراغنیمت نمی شماریم.

گویند ((وقت طلاست)) اما من می گویم وقت ازطلا هم گرانبهاتراست چون طلارامی توان به چنگ آورد.

بشر به گذشته و آینده خود بادقت فراوانی می نگرد وتامل می کند دریغا که این گذشته وآینده زمانی حال بوده واکنون ازدست رفته وچه نیک است که به حال خود بنگریم.

آری این گذرلحظات همان عمر آدمیست...

عمر انسان همانندگلی است که گویی اهسته آهسته اما دریک آن می گذرد و بی اینکه از آن بهره ای برداشته ویاتوجه ای به آن کرده باشیم.

همه این ها را گفتم ودر نهایت به این جمله ی پرمعنا رسیدم وبه آن ایمان دارم که :

((چقدر زود دیر می شود))